عشاق

عشاق

رضا ملکی
عشاق

درد

حرفا زیادن چون دردا زیادن دردایی که در نهان خانه ی دل سنگین وسنگین ولبریز میشند اون وقت دنبال آشنای دلی می گردیم  وامانت داری ودرد آشنایی که شریک کنیم او را در این کنج دل وبیرون بکشیم دردای را که هنوز زخم نشده اند به لطف نوازشی وتوجهی .البته غمکده ی دل خیلی از اندوخته هاشو در خودش دفن می کنه وبه خاک می بره چون هنوز از آدم تا حالا کسی یافت نشده که انسان بتواند همه ی آنچه در نهان سرای دل مستور کرده بیان کند وهی دردا در دل می مونه وگره میشه وزخم .که گاهی در خلوتت با زخم های دلت درد ودل می کنی وسخن می گی وچشات به کمکت می آن وقطرات شبنم اشک از کوره دل  برگونه ها  جاری میشن ومرهمی اندبراین جهان غمکده ی دل 

                                                      



تاريخ : یک شنبه 26 آذر 1396 | 16:0 | نویسنده : رضا ملکی |

صبح یک روز پاییزی درشهر روتوصیه می کنم بخونید

 توخونه خسته شده بودم تصمیم گرفتم برم بیرون هم هوای به کله ام بخوره هم مقداری خرت وپرت بخرم لباسامو پوشیدم آرام آرام رفتم کنار بلوار بعد از یک بارش پاییزی شبانه مه ی غلیظ از قامت کوه های اطراف شهر به سمت دامنه ها کشیده شده بو د هوا مرطوب بود نه خیلی سرد ونه گرم  توفقی کوتاه نگاهم رفت به سمت خودروهایی که با سرعت خیلی   زیاد وحتی وحشتناک از هم پیشی می گرفتند نه به سرعت گیر توجه داشتند نه عابر. به نظر می رسید مسابقات اتومبیل رانی بود نه شهر. رانندگان از خود بی خود شده وسوار بر احساسات وهیجان فقط پا روی گاز. شاید  همه یه جورای قصد خودکشی داشتند وکیسه زباله هایی که شهر وندان داخل یا کنار خیابان رها کرده بودند زیر سرعت ماشین ها له می شد وسط خیابان کسی توجه نمی کرد اینجا  منطقه مسکونیست بهر حال کمی وضعیت تردد خلوت شد خودمو رسوندم اون ور بلوار تا سوار تاکسی بشم تاکسی توی همه نوع وسیله نقلیه گم شده بود چون همه مسافر کش بودند ومردم هم اهمیت نمی دادند وبه راحتی با هر وسیله ای می رفتندسوار تاکسی شدم در گوشه ی میدانی از شهر پیاده شدم کمی قدم زدنم داخل پیاده رو رفتم غالب پستی وبلندی بود ومی بایست مواظب باشی زمین سقوط نکنی وسنگ فرشاش هم لق شده پر از آب ولجن بود به محض اینکه حواست نبود پات روشون می رفت به سرعت می پاشید رو لباس خودت یا دیگری  از طرفی بیشتر خودروها تک سر نشین بودند وجوانانی بیکار وبی مسئولیت آلودگی صوتی ایجاد کرده وصدای خوانندها رو به بلند گو داده که واقعا گوش خراش بود و هر جا مسافر می دیدند همان جا ترمز می کردند  ولو وسط خیابان بود. بعد از یک ربع پیاده روی سوار تاکسی شدم دومسیر جلوتر دقیقا جای تاکسی برای پیاده کردنم توقف کرد کنار خیابان پر از آب باران ولجن بود داشتم به سختی خودمو کنار جدول می رساندم طوری که لجن نپاشه در این حین یک خودرو با سرعت از کنارم رد شد وکلی لباسام لجنی شد خودمو رسوندم پارکی نزدیک اون مسیر لجن رو بشورم به سمت دستشوی رفتم یا لوله آب نداشتند یا شکستکه شده بودند و وضعیت سرویس بهداشتی خیلی تهوع آور بود گشتیم بلاخره به یک لوله آب رسیدیم لجن رو شستم میز فلزی داخل پارک بود نشستم کمی آرام بشم بعد برم وقتی پا شدم شلوارم به یک بریدگی میز گیر کرد وپاره شد سر درد عجیبی گرفته بودم رفتم یک عابر بانک مقداری پول برداشت کردم تا چیزهایی که لازمه بخرم اول نانوایی رفتم جناب شاطر عزیز جلوی تنور از مچ تا آرنج هی مرتب عرقشو پاک می کرد وبا همان حالت نون رو تو تنور می نداخت چار ه ی نبود می بایست می خریدم چون این وضعیت  همه جا بود واز طرف دیگر نون های بدون کیفیت وداغ داغ رو مشتریا می گرفتند وبلافاصله داخل پلاستیک های نازک نازک می گذاشتند و می رفتند واصلا توجهی نداشتندکه این کار رو نباید بکنندبه سمت میوه وسبزی رفتم گفتم آقا یک پلاستیک بدید مقداری میوه جدا کنم گفت درهمه جدا کردنی نیست باز هم مجبور بودم بگیرم چون هم سر درد داشتم هم این روش فرهنگ شده بو د همه جا. مقداری سبزی گرفتم وهویج هم ارزون بود گفتم آقا دو کیلو هویج لازم دارم گفتش دو کیلوی نداریم همش 6 کیلوی داریم دوست داری بخر  از خیرش گذشتم مقداری گوشت چه گوشتی از آقا قصاب گرفتم وسریع سوار تاکسی شدم با سر درد وکلی درد نهفته در دل و آهی پرمعنا از این وضعیت ناهمگون در فضای شهر به خونه رسیدم لباسامو در آوردم دوش گرفتم رفتم داخل اتاقی از سر درد شدید دراز کشیدم استراحت کنم وپیش خودم می گفتم کاش داخل شهر نمی رفتم تازه متوجه شدم داخل شهر روح وروان آدم آشفته میشه ارامش رو باید درکوهسار بدست آورد. شهری که ضابط های فرهنگی هنوز در آن رشد نکرده همه چیز درآن نافرم و نادرست است  در آن از این بیشتر انتظار نبود وهر آن چه را من مشاهده کرده بودم در اثر همین رشد نایافتگی فرهنگ شهر نشینی بود. خلاصه شهر یعنی دغدغه .دیدن چیزهای نا مربوط .شنیدن صداهای گوش خراش وآزار دهنده.دیدن رفتارهای غیر منصفانه ونادرست وغیر شهر وندی .وپرخاشگری آدمها به هم .بی صبری وناشکری .بی نظمی .بی مسولیتی وعدم رعایت بهداشت شهری و.....



تاريخ : پنج شنبه 23 آذر 1396 | 19:13 | نویسنده : رضا ملکی |

بعشق لیلی

بعشق چهره لیلی دل بیچاره مجنون شد          ببوی زلفش دماغ عقل مفتون شد 

چو بلبل در گلستان سر زلفش همی نالم        از آندم کز غم عشقش دلم چون غنچه پر خون شد

همی گویم که درد دل بوصل او دوا سازم               ولی می بینم از هجرش که درد دیگر افزون شد 

سر زلف سیه دیدم شیدا وسودایی              ندانم تا دل مسکین در آن دام بلا چون شد 

برو ای عقل از عاشق مجو رای خردمند               که عشقش در درون آمد زخلوت عقل بیرون شد 

شعر از ولی



تاريخ : پنج شنبه 23 آذر 1396 | 16:58 | نویسنده : رضا ملکی |

مرد باش

بزغاله ی روی پشت بام بود وبه شیری که از پایین عبور می کرد توهین کرد وناسزا گفت .شیر گفت این تو نیستی که به من ناسزا می گویی بلکه  این جایگاه

توست که به من ناسزا می گوید .مبادا به وسیله ی  جایگاهت به دیگران توهین کنی .که تکیه گاهت با گذر زمان سست شده وفرو می ریزد آنگاه تو می مانی وآنهایی که تحقیرشان کردی پس در اوج قدرت مرد باش



تاريخ : چهار شنبه 22 آذر 1396 | 17:47 | نویسنده : رضا ملکی |

گاندی

گاندی به معشوقه اش گفت تونباید اون کسی باشی که من می خواهم ومن نباید اون کسی باشم که تو می خواهی کسی که تو از من می خواهی بسازی 

یا کمبودهایت هستند یا آرزوهایت من باید یهترینِ خودم باشم برای تو وتو باید بهترین خودت باشی برای من. هنر عشق در پیوند تفاوت هاست معجزه عشق نادیده گرفتن کمبودهاست.



تاريخ : چهار شنبه 22 آذر 1396 | 17:40 | نویسنده : رضا ملکی |

دل نوشته 2

یه وقتا خوبه خوبم

یه وقتا بده بده

یه وقتا بیقرارم یه وقتا برقرار

یه وقتا غمینم یه وقتا سبک ویه وقتا سنگین

یه وقتا باجمعم یه وقتا تنهایم

یه وقتا ته چاهم یه وقتا بربلندایه آرمانمم 

یه وقتا خنده ام یه وقتا زانو در کنج سینه ام 

یه وقتا غرق در مطالعه ام یه وقتا بی صبر وحوصله ام

یه وقتا میل به دریا دارم یه وقتا میل به صحرا 

یه وقتا عاشق شنیدنم یه وقتا غرق سکوتم

یه وقتا به گذشته می رم یه وقتا به آینده 

یه وقتا سنگ صبورم یه وقتا رنجور رنجورم 

یه وقتا پسم یه وقتا پیش

یه وقتا جوشم یه وقتا خروش

یه وقتا حالم یه وقتا بی حال

اما چند کلمه ی آشنا برای همه دوای همه ی وقتاست(امید.اندیشیدن.هدف.برنامه)

 



تاريخ : سه شنبه 21 آذر 1396 | 11:3 | نویسنده : رضا ملکی |

چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ . البته خیلی سخت نیست

 رفتم بانک گفتم جناب رئس گرفتارم یک فقره وام می خام گفت باید سپرده بگذاری بعد از 6ماه وام میدیم بعد از 6ماه رفتم بانک ریس بانک فرمودند  بایدحقوق بگیر بانک ملی باشی وخدمتت بالای 26 سال بیشتر نباشه ویک ضامن هم بیاری که حقوق بگیر بانک ملی باشه وباز نشسته هم نباشه وبیشتر از 26سال سابقه نداشته باشه گفتم خوب آقا اول می گفتید فرمودند همین که گفتم چاره ای نداشتم  گشتم وگشتم پیدا نشد دست از پا دراز تر رفتم بانک گفتم جناب رئیس چیزی که شما گفتید پیدا نمی شه گفتند خوب همینه بخشنامه است من هم جسارت به خرج دادم گفتم گویا برای عده ی بازنشسته وسرکار بودن حقوق بگیر بانک ملی بودن کوچک وضغیر بودن پیر وجوان بودن مهم نیست واون هم رقم بالاش وضامن هم لازم نیست چون ارث باباشونه 

وپس هم نمی دن مگه میلشون باشه که میلشون فقط برای گرفتن است نه پس دادن البته با اونا سخت برخورد می شه برای 5سال دسته چک بهشون نمی دن ! خوب تنبیه  سختیه پدرشون در می آد چندین میلیارد بگیری ونوش جان کنی واز دماغت بکشن بیرون 5 سال دسته چک ندن ! واقعا چرا اینقدر سخت می گیرند رئس فرمودند درست صحبت کن الان زنگ می زنم 110 ببرنت خلاصه گفتم جناب از خیر وام گذشتم سپرده ام رو بدید برم  گفت نمی شه یک مبلغی از ش بهتون می دیم وبقیه اش باید تو حسابت باشه نمی شه حسابتون رو مسدود کرد چون بخشنامه است بهر حال برای ما خرد و ریزها سراغ وام رفتن همین عاقبت رو داره  وبرای عده ی اون عاقبت .باید همین چرخ همین جور بچرخه تا...............................................



تاريخ : پنج شنبه 16 آذر 1396 | 12:26 | نویسنده : رضا ملکی |

دیده ودل

شکایت کرد روزی دیده با دل                                              که کارِ من شد از جورِ تو مشکل

تُرا دادست دستِ شوق بر باد                                         مرا کندست سیلِ اشک بُنیاد

تُرا گر دید جای آتش  مرا آب                                            تو زِ سایش بری گشتی من از خواب

زبس کاندیشه های خام کردی                                        مرا وخویش را بدنام کردی

از آن روزی که گر دیدی تو مفتون                                    مرا آرامگه شد چشمه ی خون

تو اندر کشورِ تن پادشاهی                                              زوال دولتِ خود چند خواهی 

چرا باید چنین خود کام بودن                                            اسیرِ دانه ی هر دام بودن 

شدن هم صحبت دیوانه ی چند                                       حقیقت جُستن از افسانه ی چند

ز بحرِ عشق موج فته پیداست                                          هر آنکو دَم ز جانان زد ز جان کاست

 

 

                                                                                                 اعتصامی



تاريخ : دو شنبه 13 آذر 1396 | 21:44 | نویسنده : رضا ملکی |

دزدوقاضی

بُرد دزدی را سویِ قاضی عسس                                       خلق بسیاری روان از پیش وپس

گفت قاضی کاین خطا کاری چه بود                                    دزد گفت از مردم آزاری چه سود

گفت بدکردار را بد کیفرست                                                 گفت بد کردار از منافق بدتر است 

گفت هان بر گوی شغل خویشتن                                      گفت هستم همچو قاضی راهزن 

گفت آن زرها که بُردستی کجاست                                    گفت در همیان تلبیش شماست

گفت آن لعل بذخشانی چه شد                                          گفت می دانیم ومی دانی چه شد

گفت پیش کیست آن روشن نگین                                      گفت بیرون آرَدَت از آستین

دزدیِ پنهان وپیدا کارِ توست                                              مالِ دزدی جمله در انبارِ توست

تو قلم برحکمِ داور میبری                                                  من زِ دیوارُ و تو از در میبری

حد به گردن داریُ و حد میزنی                                           گر یکی باید زدن صد می زنی

میزنم گر من رهی خلق ای رفیق                                    در رهِ شرعی تو قطاعُ طریق

می برم من جامه ی درویش عور                                     تو رِبا و رِشوه می گیری به زور

دست من بستی برای یک گلیم                                        خود گرفتی خانه از دستِ یتیم 

من رُبودم موزه وطشت ونمد                                               تو سیه دل مدرک وحُکم وسند

دزدِ جاهل گر یکی ابریق بُرد                                            دزدِ عارف دفترِ تحقیق بُرد

دیده های عقل گر بینا شوند                                         خود فروشان زودتر رسوا شوند

دزدِ زر بستند ودزدِ  دین رهید                                        شحنه ما را دید وقاضی را ندید

من به راه خود ندیدم چاه را                                         تو بدیدی کج نکردی راه را

میزدی خود پشتِ پا بر راستی                                    راستی از دیگران می خواستی

دیگر ای گندم نمایِ جو فروش                                      بارِد ای عجب  عیبِ خود مپوش

چیره دستان می ربایندآنچه هست                                می بُرند آنگه ز دزدِ کاه دست 

در دلِ ما حِرص آلایش فزود                                       نیت پاکان چرا آلوده بود

دزد اگر شب  گرم یغما کردنست                                    دزدی حُکام روزِ  روشن است 

حاجت أر ما را از راهِ راست بُرد                                       دیو .قاضی را بهر جا خواست بُرد

ترجمه لغات

عسس./جمع عاس شبگرد پاسبان

شحنه/داروغه پاسبان 

برگوی/پذیرفتن پوشاندن 

تلبیش/پوشاندن پنهان کردنِ حقیقت فریب دادن

هَمیان/ انبان کیسهِ پول 

بارِد/سرد بی مزه بی ذوق ناخوشایند

رهید/رها شدن نجات یافتن 

عور/لخت برهنه آمده

آلایش/آلودگی ناپاکی

                                                                                                                                                                     اعتصامی



تاريخ : دو شنبه 13 آذر 1396 | 20:51 | نویسنده : رضا ملکی |

بحث ضمایر درعربی

ضمیر اسمی است که برگوینده یا شنونده (مخاطب) ویا دیگری ( غایب ) دلالت دارد 

تقسیمات ضمیر .1-منفصل 2- متصل 

ضمیر منفصل .(ضمیری که به کلمه ی نچسبد)

مستقل است وبه تنهایی بکار می رود ومی تواند رکن جمله قرار گیرد.

ضمیر منفصل بر دو نوع است 

1-منفصل مرفوع 2- منفصل منصوب

ضمایر منفصل مر فوع آن است که در حالت رفعی استعمال شود ومبتدا قرار گیرد(اول جمله )وهمواره مبتدا هستند ومرفوع 

به شرح زیر می باشند.(هو .هما. هم .هی. هما .هن .أنتَ .أنتما .أنتم .آنتِ .أنتما .أنتن .أنا .نحن)

مانند آنتَ عالمُ (آنتَ مبتدا مرفوع ./عالمُ .خبر مرفوع )

ضمایر منفصل منصوب .آن است که در حالت نصبی بکار می روند ومفعول واقع می شوندوبه شرح زیر می باشند 

(ایاه .ایاهما .ایاهم .ایاها .ایاهما .ایاهن .ایاکَ .ایاکما .ایاکم .ایاکِ ایاکما .ایاکن. ایایَ .ایانا) همیشه مفعول هستند ومنصوب 

مانند ایاکَ نعبدُ ( ایاکَ مفعول است ومنصوب /نعبدُ فعل وفاعل است)

ضمایر متصل .بردونوع است 

1-متصل مخصوص فعل ( یعنی فقط به فعل اضافه می شوند ) 2- ضمایر متصل به هر سه قسم کلمه ( یعنی هم به فعل وهم به اسم 

وهم به حرف اضافه می شوند )

ضمایر مخوص به فعل 11لفظ است ( ا . و .ن.تَ .تُما .تُم تِ .تُما .تُنَ .تُ .نا) نقش انها فاعل است ومرفوع

مانند ذَهَبتُ ( فعل است وفاعل وفاعل آن ضمیر تُ است که به فعلِ ذهب چسبیده است

ضمایر متصل به هر سه قسم کلمه به شرح زیر است 

(ه.هما.هم.ها. هما.هُنَ.کَ.کُما.کُم.کِ.کُما.کُنَ.ی.نا) 

1اگر این ضمایر در آخر فعل ملحق شوند(اضافه)مفعول هستد ومنصوب مانند.الله نصرکم( کم مفعول ومنصوب است)المعلمُ اکرَمنی (ی مفعول است ومنصوب)

2- اگر به آخر اسم ملحق شوند مضاف ایه هستد ومجرور مانند صدیقکَ عالمُ 0 کَ به اسم اضافه شده مضاف ایه ومجرور است ( یعنی کسره دارد)

3- اگر به حرف بچسبند اسم آن حرف می باشند مانند اِنَکَ کرمٌ (کَ در انک اسم مشبهه ومنصوب 

4- اگر بعد از حروف جر بیایند مجرور هستندمانند السلام علیکم ( کم مجرور است 



تاريخ : دو شنبه 13 آذر 1396 | 15:9 | نویسنده : رضا ملکی |
صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 6 صفحه بعد
.: Weblog Themes By Slide Skin:.